woensdag 4 november 2009

19 juli 2009: Dagtocht naar de Karspitz 2264m

Na enkele dagen mooi weer, kregen we in de nacht van vrijdag op zaterdag 18 juli en abrubte weersverandering of "Wettersturz" te verwerken. Dit gebeurt wel eens meer tijdens de zomermaanden maar deze keer was het toch wel erg uitgesproken. De regen viel gedurende meer dan 12 uren met bakken uit de hemel en de middagtemperatuur in Mayrhofen kwam niet boven 7°C en dit midden juli... Het gevolg op grotere hoogte laat zich wel raden: een pak sneeuw!! Even snel als deze weersomstuit gekomen was, was hij ook weer verdwenen en op zondag 19 juli stonden we alweer op met een stralende zon in de slaapkamer en een schitterend zicht buiten.





Omdat het zondag was, gingen we een uitstapje doen samen met de familie Lapp. We hadden Zell am Ziller in gedachte en wilden daar de kabelbaan tot boven nemen en wandelen richting Karspitz. Het was een beetje gissen naar de wandelomstandigheden boven, we zouden wel zien.



De kinderen hadden er al vast zin in!!



Ondanks de nog aanwezige sluierwolken was het helemaal niet koud en er stond nauwelijks wind. We hadden zo'n 500 klimmeters voor de boeg.



Het uitzicht over het Zillertal was hier al prachtig, het was alsof iemand een denkbeeldige lijn had getrokken en alles boven die lijn met wit had ingekleurd.



Het enige nadeel was het brede pad, dat heb je wel meer in skiparadijzen...



Al gauw begonnen de plukken restsneeuw op het gras naast de weg groter en groter te worden...



Ons eerste herkenningspunt was de Kreuzjochhütte op 1904m in een leuk wintervachtje. Hier hadden we het vorige jaar al eens gezeten met regenweer.





Hier en daar verlieten we de brede weg voor een aantal smallere verbindingsstukken die er nu wel echt heel winters uitzagen, de kinderen vonden het super!!
ondergetekende ook...





Prachtig winterzicht op de Brandberger Kolm, die stond nog op het programma, maar we hadden duidelijk nog wat geduld nodig.







Deze Haflingers waren duidelijk verrast door de weersomstandigheden (of was het de eigenaar die verrast was?)





Het mooie brede pad veranderde in twee sporen en een lekker modderige smurie.





Road to Heaven



We begonnen aan het laatste stukje van de beklimming, de sneew maakte het er niet makkelijker op, maar wel leuker!





Ook de zon kwam meer en meer te voorschijn, dat zouden we vooral 's avonds merken aan ons kleurtje! Hier stond papa op het punt van sneeuw te eten...



Top in zicht!



Allemaal boven! Geweldige prestatie van onze meisje en jongens!!



Een geweldig 360° panoramazicht, tel maar even alle toppen mee...



Het mooie Gipfelkreuz.



De afdaling langs de achterkant zorgde voor meer problemen, hier was niet echt een pad te vinden en was het meer spoor zoeken en de skipiste volgen.







Eindelijk terug wat groen in het vizier: enkele sappige "Zirben"



Iemand was hier duidelijk zijn kluts kwijt...



's Avonds maakten we nog een wandelingetje tot Mayrhofen met een welverdiend ijsje voor de kinderen (en de ouders).





En een prachtige zonsondergang vanaf het balkon. Denk hier een versgeschonken biertje en een smakelijke Obstler bij...



Kurt Desmedt