1. Proloog
We hadden 2 jaar zomervakantie in het Ötztal in Oostenrijk achter de rug en het was fantastisch geweest. Maar ondertussen zijn de kinderen weer een jaartje ouder en dat had vooral voor de jongste (Ferre) consequenties. De overgang van de leeftijd van bijna 2 naar bijna 3 maakte dat het dragen wel eens heel moeilijk zou worden. Deels door zijn eigen gewicht en natuurlijk ook door het eigen willetje: misschien is die draagzak wel helemaal niet zo leuk meer als ik mijn 2 broers Arne en Jens altijd alleen zie stappen… Deze redenering had ons in de winter bij het maken van de vakantieplannen aan het denken gezet. De “gemakkelijke” tochten hadden we wel zo goed als achter de rug in het Ötztal en om diezelfde wandelingen nog eens te doen waren ze misschien te weinig uitdagend voor Arne en Jens en eigenlijk ook wel voor ons. Anderzijds was Oostenrijk zeer goed meegevallen, dus werd de kaart er even bij genomen en begon de zoektocht naar een alternatief. Echt lang heeft dit niet geduurd, het Zillertal leek geschikt voor onze plannen. Het dorpje Mayrhofen ligt heel centraal dus begon de zoektocht naar een “Ferienwohnung” in die richting.
Een voor de handliggend zoekmiddel was natuurlijk de website van Alpenfreaks al hebben we ook wel op de plaatselijke websites naar Ferienwohnungen gezocht. Het duurde echter niet lang of ik kreeg een mailtje in de bus van ene Heiko Lapp, ook een Alpenfreak die besloten had om het leven in Nederland vaarwel te zeggen en in het prachtige Finkenberg te gaan wonen. Hij had er samen met zijn vrouw Juliette en de tweeling Robin en Ilja en prachtig landhuis gekocht met 3 appartementen. We mailden wat over en weer en zijn enthousiasme werkte heel aanstekelijk. Toen er ook nog wat foto’s uitgewisseld werden, waren we verkocht: Finkenberg in het Zillertal, dat ging het worden!!!
De communicatie tijdens de rest van het jaar bleef vlot verlopen en er was een leuk wederzijds vertrouwen. Er werd documentatie en een wandelkaart opgestuurd en de voorbereiding kon beginnen. Aan onze kinderen werd ook al het één en ander uitgelegd en hun nieuwsgierigheid werd al vlug geprikkeld. Alleen het wachten duurde natuurlijk veel te lang…
Eindelijk was het dan dinsdag 17 juli en werd de auto geladen voor onze 10-daagse vakantie. Uit goede gewoonte vertrokken we ergens rond 2u ’s nachts. Op die manier slapen de kinderen nog een hele tijd in de wagen en is het voor ons een beetje rustiger rijden, het is dan wel donker maar er is ook weinig verkeer. Zelf kruip ik de namiddag ervoor nog voor een tweetal uurtjes in bed om zo toch wat geslapen te hebben. De laatste taak is het smeren van de broodjes. Dat wordt steevast gedaan terwijl ik lig te slapen en de 3 jongens helpen enthousiast mee. Dit is voor ons het startsein voor vakantie!
Dag 1: Woensdag 18 juli 2007: Reis & VerkenningHet was rond 1u50 als we de oprit van ons huisje in Wechelderzande afbolden. De buren lagen allemaal vredig te slapen maar in onze wagen was iedereen klaar wakker!
De weg loopt via Herentals over Aachen naar Koblenz en verder tot Karlsruhe om daar de A8 te nemen richting Pforzheim en Stuttgart. Volgens traditie zijn er heel wat werkzaamheden in die buurt en de ene “Baustelle” volgt de andere op. Kathleen had ondertussen het stuur overgenomen en zij kreeg de eerste en enige regendruppels te verwerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten